Οι φοιτητές θα είναι σε θέση να περιγράψουν σημαντικές εξελίξεις στην ιστορία του θεάτρου διεθνώς, από τον ύστερο 19ο έως το 1970. Θα αναπτύξουν την ικανότητα να διακρίνουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και να βγάζουν συμπεράσματα για το πνεύμα της κάθε εποχής
που μελετάται και να συγκρίνουν εξελίξεις σε ρεύματα, σε εθνικές παραδόσεις και σε διάφορους τομείς, όπως η αρχιτεκτονική των θεάτρων, η δραματουργία και η σκηνοθεσία. Θα μπορούν για παράδειγμα να
κρίνουν πώς η νέα δραματουργία του Ίψεν και του Τσέχωφ επέδρασε στην ανάπτυξη της σκηνοθεσίας. Ως προς την δραματουργία, μέσα από την ανάλυση σημαντικών θεατρικών έργων, οι φοιτητές θα αποκτήσουν την ικανότητα να αναγνωρίζουν τα νεωτερικά στοιχεία τους ως προς τη διαμόρφωση της πλοκής και των χαρακτήρων, καθώς και του αισθητικού ύφους. Θα μάθουν να αξιολογούν διαφορές στις προσεγγίσεις ανάμεσα στα έργα που μελετώνται. Συμπερασματικά, οι φοιτητές θα αποκτήσουν γνώσεις που τους επιτρέπουν να εντάσσουν κάθε εξέλιξη στην ιστορία του θεάτρου του 20ου αιώνα σ’ ένα ευρύτερο πλαίσιο και να αξιολογούν τη σημασία του συγκριτικά.
 

●    Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων πληροφοριών με τη χρήση και των απαραίτητων τεχνολογιών.
●    Ομαδική εργασία
●    Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής
●    Παραγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης
●    Σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα
 

Το μάθημα αυτό εισάγει τους φοιτητές στην ιστορία του παγκόσμιου θεάτρου τον 20ο αιώνα, με έμφαση στις εξελίξεις στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ έως το 1968. Θα ασχοληθούμε κυρίως με ό,τι αφορά στη θεατρική
παραγωγή, από την αρχιτεκτονική των θεάτρων και την σύσταση των θιάσων έως την οργάνωση των
παραστάσεων και το ύφος της υπόκρισης. Παράλληλα, θα ερευνήσουμε την σχέση της θεατρικής παραγωγής με σημαντικά αισθητικά ρεύματα της περιόδου όπως ο νατουραλισμός, ο συμβολισμός και ο εξπρεσιονισμός. Θα μας απασχολήσει ιδιαίτερα η γένεση του θεάτρου των σκηνοθετών τον ύστερο 19ο αιώνα, που καθορίζει όλο το μεταγενέστερο θέατρο. Θα δώσουμε έμφαση στη μελέτη του έργου σημαντικών σκηνοθετών όπως των Στανισλάφσκι, Άππια, Ράινχαρντ, Μέγιερχολντ και Μπρεχτ. Ως προς την δραματολογία, θα εστιάσουμε
στις υφολογικές καινοτομίες κορυφαίων συγγραφέων των αρχών του 20ου αιώνα όπως του Ίψεν, του Τσέχωφ και του Στρίντμπεργκ.

Το μάθημα αναπτύσσεται σε 13 μαθήματα.
1.        Εισαγωγή Μοντέρνο θέατρο, 1875-1915
Ρεαλισμός, Νατουραλισμός και Ανεξάρτη
α Θέατρα
2. Ε. Ίψεν, Το Κουκλόσπιτο
3, 4 Μοντέρνο θέατρο, 1875-
1915 Ιδεαλισμός
(Γαλλία, Γερμανία, Appia και Craig, Αγγλία, Ιρλανδική αναγέννηση, ΗΠΑ)
5 Α. Τσέχωφ, Ο Θείος Βάνιας
6. Στρίντμπεγκ, Η σονάτα των φαντασμάτων.
7. Προφορική Εξέταση του μαθήματος
8, 9 Θέατρο του Μεσοπολέμου
(Γερμανία,    Ιταλία,    Γαλλία, Ρωσία, ΗΠΑ)
10. Μπ. Μπρεχτ, Η Όπερα της Πεντάρας
11. Θέατρο 1940-1968
(Γαλλία, Γερμανία, ΗΠΑ, Αγγλία, Ρωσία, Ανατ. Ευρώπη)
12. Σ. Μπέκετ, Περιμένοντας τον Γκοντό
Το θέατρο του π ραλόγου
13. Ανασκόπηση και επανάληψη
 

Δραστηριότητα

Φόρτος Εργασίας Εξαμήνου

Διαλέξεις

20

Συζήτηση και διαδραστική διδασκαλία

19

Προφορική εξέταση

13

Συγραφή εργασίας

2

Προφορική άσκηση

8

Γραπτή εξέταση

20

Σύνολο Μαθήματος 

100

•    Αλλαρντάυς, Ν. (χ.χ.) Παγκόσμια ιστορία του θεάτρου, μετάφραση Μαρία
•    Οικονόμου, Αθήνα, Πνοή.
•    Bablet, D (2008). Ιστορία Σύγχρονης Σκηνοθεσίας, 1ος Τόμος: 1887-1914, μετάφραση: Δαμιανός Κωνσταντινίδης, University Studio Press,        Θεσσαλονίκη.                 & Jacqueline (2009). Jomaron, Ιστορία    Σύγχρονης    Σκηνοθεσίας,        2ος Τόμος.Μετάφραση:ΔαμιανόςΚωνσταντινίδης,Θεσσαλονίκη,University Studio Press.
•    Brockett Oscar and Hildy Franklin J. (2007). History of the Theatre, 10η έκδ., Λονδίνο, Νέα Υόρκη, Allyn and Bacon.
•    Brockett, O. (2004). The Essential Theatre, Νέα Υόρκη, Harcourt Brace College Publishers.
•    Brockett Oscar και Hildy Franklin J. (2017). Ιστορία του Θεάτρου. Εκδόσεις Κοάν, Αθήνα.
•    Brown John-Russell (επιμ.) (2001). The Oxford Illustrated History of Theatre, Oxford, Oxford University Press.
•    Fischer-Lichte Erika (2002) History of European Drama and Theatre. London and New York, Routledge.
•    Καραΐσκου, B. (2009). Εικαστικές και Σκηνικές Πρωτοπορίες στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα. Αθήνα, Παπασωτηρίου.
•    Μποζίζιο Πάολο (2006) Ιστορία του θεάτρου, 2 τ., μετάφραση Ελίνα Νταρακλίτσα. Αθήνα, Αιγόκερως.
•    Pavis, P. (2006) Λεξικό του Θεάτρου, επιμέλεια: Κώστας Γεωργουσόπουλος,
•    Μετάφραση: Αγνή Στρουμπούλη, Αθήνα, Gutenberg.
•    Χάρτνολ Φύλλις, (1980) Ιστορία του θεάτρου, μετάφραση Ρούλα Πατεράκη, Αθήνα, Υποδομή.
•    Zarilli Phillip B. κ. ά., (2008) Theatre Histories: An Introduction, Νέα Υόρκη,Λονδίνο, Routledge.
•    Styan, J. L (1983 ) Modern Drama in Theory and Practice. 3 Volumes.
•    Cambridge University Press.
•    Martin Esslin, (1996) Το θέατρο του παραλόγου. Αθήνα: Δωδώνη.
Έργα
•    Ίψεν, Το Κουκλόσπιτο, Μτφ. Λέων Κουκούλας, Εκδόσεις Γκοβόστη
•    Σ. Μπέκετ, (1994) Περιμένοντας τον Γκοντό μετάφραση Α. Παπαθανασοπούλου, εκδόσεις Ύψιλον.
•    Μπ. Μπρεχτ (1995) Η Όπερα της Πεντάρας, Μτφ. Σ. Ματζίρη, Δωδώνη.
•    Α. Τσέχωφ, (1989) Ο Θείος Βάνιας, Μτφ. Χρύσα Προκοπάκη, Εκδόσεις Άγρα
•    Στρίντμπεγκ (1986) Η σονάτα των φαντασμάτων. Αθήνα, Δωδώνη
 

https://eclass.uop.gr/courses/TS324/