Στόχος:
Στο μάθημα ενθαρρύνεται η δημιουργική προσέγγιση των υπό εξέταση πρακτικών και εννοιών, μέσω της αποδόμησης και ανασύνθεσής τους, αναφορικά και με τα ειδικά ενδιαφέροντα και τις εμπειρίες του κάθε σπουδαστή, προκειμένου να αναγνωρισθεί η ελαστικότητα και η πολυμορφία του πεδίου και να
καλλιεργηθεί η προσωπική (και ενδεχομένως η περαιτέρω) ενασχόληση με το αντικείμενο.

Μαθησιακά Αποτελέσματα: 
Με την ολοκλήρωση των μαθημάτων, οι σπουδαστές θα αναγνωρίζουν και θα συσχετίζουν πρόσωπα και
θέματα που χαρακτηρίζουν την πορεία και το πεδίο του σύγχρονου χορού, και θα μπορούν να τα εντάξουν σε ένα ευρύτερο κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο, λαμβάνοντας υπόψη τις ειδικές συνθήκες του χώρου και του χρόνου. Η θεωρητική και βιωματική επαφή τους με συγκεκριμένα ρεύματα και έννοιες που χαρακτηρίζουν το υπό εξέταση πεδίο θα λειτουργήσει ως βάση ή ως σημείο αναφοράς για περαιτέρω έρευνα.
 

•    Αυτόνομη εργασία
•    Ομαδική εργασία
•    Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής
•    Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης
•    Λήψη αποφάσεων
•    Σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα
•    Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής
•    Επίδειξη κοινωνικής, επαγγελματικής και ηθικής υπευθυνότητας και ευαισθησίας σε θέματα φύλο
 

Η προσέγγιση του μαθήματος είναι θεματική, καθώς οι ιστορίες προσώπων, χορευτικών σχημάτων και ρευμάτων ερευνώνται σε συνάρτηση με το ειδικό χορευτικό και καλλιτεχνικό γένος και ύφος στο οποίο εντάσσονται, αλλά και σε σχέση με το ευρύτερο ιδεολογικό, αισθητικό, κοινωνικο-πολιτικό και οικονομικό πλαίσιό τους, προβάλλοντας το πλούσιο, πολυδιάστατο και συχνά αντιφατικό, πεδίο του σύγχρονου χορού. Το μάθημα αποτελεί εισαγωγή στις κυρίαρχες τάσεις του χορευτικού τοπίου κατά την υπό εξέταση περίοδο, αναδεικνύοντας την εξέλιξη χορευτικών μορφωμάτων στον χρόνο, με τις ασυνέχειες, τις ρήξεις της και τις αντιφάσεις που συχνά χαρακτηρίζουν αυτή την πορεία. Επιπλέον, εξετάζει τη διάδραση του χορού με τις άλλες τέχνες, αλλά και τις κοινωνικο-πολιτισμικές συμβάσεις και ανατροπές της εκάστοτε εποχής.

Στο μάθημα μελετώνται τα στοιχεία της εξέλιξης του Μοντέρνου, Μεταμοντέρνου και Σύγχρονου χορού, από τις αρχές του 20ού αιώνα μέχρι τις μέρες μας: εξετάζονται σημαντικές προσωπικότητες, θεωρητικές και φιλοσοφικές αρχές, σωματικές προσεγγίσεις και χορογραφικές μέθοδοι. Δίνεται έμφαση στις σύγχρονες
θεωρίες που συνδέθηκαν με το χορό, καθώς και στη σχέση του χορού με τις άλλες τέχνες. Η βιωματική εμπειρία, εστιάζει στη διεύρυνση και κατανόηση αυτών των ιδεών από τους σπουδαστές.
 

Τρόπος διδασκαλίας:
Το μάθημα διεξάγεται με τη μορφή διαλέξεων και συζητήσεων, πάνω σε γραπτά και χορευτικά κείμενα (προβολές) και απαιτεί χρόνο για προσωπική έρευνα. Η έρευνα, ανάλυση και κατανόηση των διάφορων
πρακτικών και θεωριών που χαρακτηρίζουν τον σύγχρονο και μεταμοντέρνο χορό, είναι βιωματική, όσο και θεωρητική, προκειμένου να κατανοηθούν σφαιρικά, οι εξεταζόμενες θεματικές.
Το μάθημα αναπτύσσεται σε 13 ενότητες.
1.- Εισαγωγή στο μάθημα
Συζητούνται οι στόχοι, ο προσανατολισμός και η οργάνωση του μαθήματος.
Εξετάζονται οι έννοιες του Μοντερνισμού και του Μεταμοντερνισμού αναφορικά με τις Σύγχρονες πρακτικές.
2. - Επαναπροσδιορίζοντας τον
Μοντερνισμό. Merce Cunningham &John Cage: Chance Operations.
3- Χορός και Εικαστικά:
Ντανταισμός, Σουρεαλισμός, Μπάουχαους, Intermedia, Performance Art.
4   -    Judson Church / Trisha Brown: Χορογραφία, χώρος, εικαστικά.
5.-Σωματικές Πρακτικές και σύγχρονη χορογραφία
6- Χορογραφικές πραγματεύσεις του φύλου
7.-Επιτέλεση κι επιτελεστικότητα στο χορό
8.- Χορός, Μουσική, Λόγος, Χειρονομία (Jonathan Burrows)
9.- Προσεγγίζοντας το σώμα.
10.- Χορός και Έρευνα : Συζήτηση με προσκεκλημένο/η χορογράφο.
11- Χορός και Φιλμ: χορογραφικές και
κινηματογραφικές αφηγηματικές τεχνικές
12.- Χορός και Ταυτότητα: Χορογραφικές πραγματεύσεις ταυτότητας
13.- Ανάλυση και κριτική Χορού, ως εναλλακτικές χορογραφίες.
 

Δραστηριότητα

Φόρτος Εργασίας Εξαμήνου

Διαλέξεις

25

Διαδραστική διδασκαλία

25

Βιωματική εξάσκηση

25

Αυτοτελής μελέτη

25

Σύνολο Μαθήματος 

100

•    1. Εργασία:

Παράδοση Εργασίας (δύο εναλλακτικές, Α και Β)
Α. Χορογραφικό δείγμα, διάρκειας 3-5 λεπτών (50%) και
Γραπτό κείμενο (1000-1500 λέξεις - με σχετικές πηγές και βιβλιογραφικές αναφορές) που αναφέρεται στο πρακτικό μέρος. Εξηγούνται οι ιδέες και η επιλογή χορογραφικής μεθόδου ή και σκέψεις για το τελικό (χορογραφικό) αποτέλεσμα. (50%)

Β. Μόνο γραπτή εργασία 2000 λέξεων, όπου οι σπουδαστές επιλέγουν και αναλύουν κάποιον καλλιτέχνη, μέθοδο, ιδέα ή ρεύμα και παραθέτοντας την δική τους 'απάντηση' με βάση τα προσωπικά τους βιώματα και ενδιαφέροντα. (100%)
 

•    Au, S. Ballet and Modern Dance. London: Thames and Hudson, 1988, 2004 (revised edition), σελ. 96-101, 119-131.
•    Banes, S. Gulliver's Hamburger: Defamiliarization and the Ordinary in the 1960's Avant-Garde, in Banes, S. (ed) Reinventing Dance in the 1960's. Winsconsin: university of Winsconsin Press, 2003.
•    Bartenieff, I. and Lewis, D. Body Movement. Amsterdam:Gordon and Breach Science Publishers, 2000 (1980), pp. vii- 24.
•    Βourdieu, P. Outline of a Theory of Practice. Cambridge: Cambridge University Press, 1977.

•         Distinction: A Social Critique of the Judgement of Taste. London: Routledge, 1984
•    Butler, J. Gender Trouble: Feminism and the Subversion of Identity. New York: Routledge, 2006.
•    Carrol, N. The Philosophy of Art, History, Dance, and the 1960s, in Banes , S. (ed)Reinventing Dance in the 1960's. Wisconsin: university of Wisconsin Press, 2003.
•    Cooper-Albright, A. Choreographing Difference.Middletown: Wesleyan University Press, 1997, pp. xiii-xxvi, 119-178.
•    Daly, A. Done into dance. Middletown: Wesleyan University Press, 2002.
•    Davies, T. Performance Studies. Cambridge: Cambridge University Press, 2008, pp.1-8.
•    Foster, S. Corporealities: Dancing Knowledge, Culture and Power. London: Routledge, 1996.
•    Franko. M. Dancing Modernism/Performing Politics. Bloomington  and  Indianapolis: Indiana University Press, 1995, σελ. 38-74.
•    Goldberg, R. Performance Art: From Futurism to the Present. London: Thames and Hudson, 2006, pp. 121- 226
•    Manning, S. A. Ecstasy and the Demon: Feminism and Nationalism in the Dances of    Mary Wigman. Berkley, Los Angeles, London: University of California Press, 1993.
•    Martin, C. Mark Morris's Dido and Aeneas, in Adshead-Lansdale, J. (ed), Intertextuality and Interpretation, London: Dance Books, 1999, pp. 131-147.
•    Mauss, M. Techniques of the Body in Economy and Society 2:1. 1973, pp. 70-87.
•    Μπαρμπούση Β. (2004). Ο χορός στον 20ο αιώνα Σταθμοί και πρόσωπα. Αθήνα: Καστανιώτης.
•    Newlove, J. and Dalby, J. Laban for all.New York: Routledge, 2011 (copyright 2004).
•    Partch- Bergsohn, I. Modern Dance in Germany and the United States: Crosscurrents and Influences. Switzerland: Hardwood Academic Publishers, 1994.
•    Reynolds, N. & McCormick, M. (2003). No fixed Points Dance in the Twentieth Century. New Haven and London: Yale University Press.
•    Segel, H. B. Body Ascendant: Modernism and the Physical Imperative. Baltimore and London: The Johns Hopkins University Press, 1998.
•    Thomas, H. (ed). Dance, Gender, culture. London: Macmillan Press, 1993.
•    Thoms, V. Martha Graham’s Haunting Body: Autobiography at the Intersection of Writing and Dancing. Dance Research Journal, 40/I summer 2008, pp 3-16.
•    Ζαμπούρα, Λ. Mary Wigman. Χορόςplus, 055 χειμώνας 2007-2008, σελ. 22-25, 056, 057 φθινόπωρο 2008, σελ16-23.
 

https://eclass.uop.gr/courses/TS363/