Στόχοι: Ο διδακτικός στόχος του μαθήματος είναι να εισαγάγει τους φοιτητές στην έννοια της δια βίου μάθησης και σε εκπαιδευτικούς κοινωνικούς τόπους/φορείς προκειμένου να  κατανοήσουν τον ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η Δραματική Τέχνη στην Εκπαίδευση (εφεξής ΔΤΕ) για την επίτευξη των εκάστοτε στόχων. Θέματα προς διερεύνηση μπορεί  η διαπολιτισμικότητα, οι μετανάστες, οι ευπαθείς ομάδες, η εκπαίδευση παιδιών στο νοσοκομείο, οι ασθενείς σε κίνδυνο, οι ασθενείς με χρόνιες παθήσεις, τα γηροκομεία, τα ΚΑΠΗ, η μουσειακή εκπαίδευση και τα μουσεία, η εκπαίδευση στις φυλακές και σε καταστήματα ανηλίκων, οι χώροι δημιουργικής απασχόλησης, οι κατασκηνώσεις κ.ά. 
Οι φοιτητές αναμένεται 
α) Να μελετήσουν και να κατανοήσουν τους κοινωνικούς φορείς στους οποίους είναι δυνατό να εφαρμοστούν προγράμματα ΔΤΕ, τις δυνατότητες και τις ανάγκες τους, 
β) Να σχεδιάσουν προγράμματα ΔΤΕ για τους χώρους αυτούς,
γ) Να εφαρμόσουν ένα πιλοτικό πρόγραμμα, 
δ) Να το ελέγξουν και να το τροποποιήσουν.

Αναμενόμενα Αποτελέσματα:

Μαθησιακά Αποτελέσματα  
Με την ολοκλήρωση των μαθημάτων οι φοιτητές αναμένεται: 
•    Να προσδιορίζουν/αναγνωρίζουν τις ιδιαιτερότητες των ποικίλων φορέων κοινωνικού ενδιαφέροντος στους οποίους είναι δυνατό να αναπτυχθούν προγράμματα ΔΤΕ. 
•    Να σχεδιάζουν προγράμματα που ανταποκρίνονται στις ανάγκες κάθε φορέα και ομάδας ενδιαφέροντος. 
•    Να προβαίνουν σε διαφοροποιήσεις κατά την εφαρμογή προγραμμάτων και σε αιτιολογημένους συνδυασμούς. 
•    Να συνθέτουν προγράμματα που μετά την εφαρμογή τους τα αξιολογούν και τα αναθεωρούν. 
•    Να ορίζουν, να κρίνουν και να αξιολογούν τις επιμέρους ενέργειες και τα προγράμματα.
 

•    Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον
•    Ερευνητική προσέγγιση κοινωνικών χώρων στους οποίους μπορεί να εφαρμοστεί η ΔΤΕ. 
•    Θεωρητική προσέγγιση των αναγκών και ιδιαιτεροτήτων κάθε χώρου.
•    Σχεδιασμός προγραμμάτων για κοινωνικούς χώρους που επιλέγονται από την ομάδα των φοιτητών όπως, Φυλακές, Γηροκομεία. 
•    Πιλοτική εφαρμογή των σχεδιασθέντων προγραμμάτων στους αντίστοιχους χώρους. 
•    Τροποποιήσεις, βελτιώσεις προγραμμάτων. 
•    Αξιολόγηση αποτελεσμάτων εργασιών και συμπεράσματα.
 

1. Παιδαγωγική και Θέατρο του Καταπιεσμένου: Από τον Paulo Freire στον Augusto Boal.

2. Διαδικασία σχεδιασμού κι εφαρμογής προγραμμάτων σε κοινωνικούς χώρους και φορείς – Κριτήρια αξιολόγησης
3. ΔΤΕ στο Μουσείο

4. ΔΤΕ και Τρίτη Ηλικία
5. ΔΤΕ σε νοσοκομεία

6. ΔΤΕ σε σωφρονιστικά ιδρύματα

7. ΔΤΕ σε χώρους φιλοξενίας προσφύγων / ΔΤΕ για τους πρόσφυγες

8. ΔΤΕ σε χώρους απεξάρτησης

9. ΔΤΕ για παιδιά και εφήβους σε χώρους μη τυπικής μάθησης

10. ΔΤΕ σε σχολές γονέων
11. ΔΤΕ κι ενδυνάμωση στην κοινότητα - 
Ενδυνάμωση γυναικών
12. ΔΤΕ κι ενδυνάμωση στην κοινότητα – Η περίπτωση των Ρομά
13. ΔΤΕ ως θεραπεία – οι προκλήσεις για τον θεατροπαιδαγωγό
 

Δραστηριότητα

Φόρτος Εργασίας Εξαμήνου

Διαλέξεις

25

Εργαστήρια

25

Πρακτική εφαρμογή

25

Μελέτη 

25

Μελέτες περίπτωσης

25

Σύνολο Μαθήματος 

125

Διαμόρφωση portfolio φοιτητή με ελάχιστο αριθμό «μελετών περίπτωσης» τρεις σύντομες εργασίες (Μονάδες 3). 
Γραπτή εξέταση (Μονάδες 7)

 

Ξενόγλωσση

Blatner, A. (2007). Interactive and Improvisational Drama. Varities of Applied Theatre and Performance. New York: iUniversity, Inc.
Boal, A. (2002). Games for Actors and Non-Actors (transl. A. Jackson). London: Routledge. 
Cohen-Cruz, J. (2005). Local Acts. Community-Based Performance in the United States. New Jersey: Rutgers University Press.
Forcadas, J. (2005). A School for Parents. In J. Piekkari (Ed.), Drama - a Way to Social Inclusion, 61-63. Turku: University of Turku, Centre for Extension Studies.
Gibson, F. (2004). The Past in the Present. Using Reminiscence in Health and Social Care. London: Health Professions Press.
Joronen et al. (2011). An Evaluation of a Drama Program to Enhance Social
Relationships and Anti-bullying at Elementary School: a Controlled Study. Health Promotion International 27 (1), 5-14.
Kondoyianni et al. (2013). Intercultural and Lifelong Learning based in Education Drama. Scenario 2013 (2), 27-47.
Landy, R.J. & Montgomery, D.T. (2012). Theatre for Change. Educational, Social Action and Therapy. New York: Palgrave MacMillan.
Martinez, D. (2005). Uncovering the Conflict. Exploring Our Decisions Through Drama. In J. Piekkari (Ed.), Drama - a Way to Social Inclusion, 51-60. Turku: University of Turku, Centre for Extension Studies.
Owens, A. & Barber, K. (1997). Dramaworks: Successful Drama Pretexts Across the Age Range. Carlisle: Carel Press.
Piekkari, J. (2005). Drama - a Way to Social Inclusion. Turku: University of Turku, Centre for Extension Studies.
Prendergast, M. & Saxton, J. (2016). Applied Theatre. Bristol: Intellect.
Prendergast, M. & Saxton, J. (2013). Applied Drama. Bristol: Intellect.
Preston, S. & Balfour, M. (2015). Applied Theatre: Resettlement. Drama, Refugees and Resilience. New York: Bloomsbury Methuen Drama.
Rohd, M. (1998). Theatre for Community, Conflict & Dialogue. Portsmouth: Heinemann.
Schweitzer, P. (2007). Reminiscence Theatre: Making Theatre from Memories. London: Jessica Kingsley Publishers.
Sextou, P. (2011). Theatre for children in hospitals. In Shonmann, S. (Ed.) Key Concepts in Drama/Theatre Education, 313-318. Netherlands: Sense Publications.
Snyder-Young, D. (2013). Theatre of Good Intentions. Challenges and Hopes for Theatre and Social Change. New York: Palgrave MacMillan.
Telander, M., Quinlan, F., & Verson, K. (1982). Acting Up! An Innovative Approach to Creative Drama for Older Adults. Illinois: Coach House Press.
Thurman, A.H. & Piggins, C.A. (1982). Drama Activities with Older Adults. New York: Routledge.
Wang, W.-J. (2014). Using Process Drama in Museum Theatre Educational Projects to Reconstruct Postcolonial Cultural Identities in Hong Kong, Singapore and Taiwan. Research in Drama Education: The Journal of Applied Theatre and Performance 19 (1), 39-50.

Ελληνόγλωσση

Άλκηστις (2008). Μαύρη Αγελάδα - Άσπρη Αγελάδα: Δραματική Τέχνη στην Εκπαίδευση και Διαπολιτισμικότητα. Αθήνα: Τόπος.
Αυδή, Α. & Χατζηγεωργίου, Μ. (2007). Η Τέχνη του Δράματος στην Εκπαίδευση. 48 Προτάσεις για Εργαστήρια Θεατρικής Αγωγής. Αθήνα: Μεταίχμιο.
Δεμερτζή, Β. (2006). Εγχειρίδιο Σχολικών Πολιτιστικών Προγραμμάτων για τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Στο Π. Μωραΐτου et al. (Eπιμ.), Εγχειρίδιο Σχολικών Πολιτιστικών Προγραμμάτων, 141-326. Αθήνα: Ελληνική Εταιρεία για την Προστασία του Περιβάλλοντος και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς, Συμβούλιο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.
Κοντογιάννη, Α. (2012). Η Δραματική Τέχνη στην Εκπαίδευση. Αθήνα: Πεδίο. 
Πιτούλη, Γ. & Μουρατίδου, Χ. (2000). Θεατροπαιδαγωγικές Ομάδες στην Εκπαίδευση: Δια-φυγες από τις Eξαρτήσεις και τα Nαρκωτικά. Στο Γκόβας, Ν. & Κακλαμάνη, Φ. (Eπιμ.). Αναζητώντας τη Θέση του Θεάτρου στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Πρακτικά Διεθνούς Συνδιάσκεψης 2000. Αθήνα: Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση.
Τσιάρας, Α. (2007). Το Δράμα και το Θέατρο στην Εκπαίδευση. Στο Α. Τσιάρας (Επιμ.), Το Θέατρο στην Εκπαίδευση. Θεωρία και Πράξη, 25-70. Αθήνα: Παπαζήση.
Freire, P. (2009). Η Αγωγή του Καταπιεζόμενου (Μτφρ. Γ. Κρητικός). Αθήνα: Κέδρος. 
 

https://eclass.uop.gr/courses/2473/